اثربخشی بازآموزی سبک‏های اسنادی بر بهبود ابعاد عملکرد خانواده زوجین متقاضی طلاق

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازآموزی سبک‏های اسنادی بر بهبود ابعاد عملکرد خانواده زوجین متقاضی طلاق شهر یزد بود. روش: پژوهش نیمه آزمایشی و براساس طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنی‏ها شامل 40 نفر (20 زوج) از زوجین متقاضی طلاق شهر یزد بودند که با استفاده از روش نمونه‏گیری هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل (10 زوج آزمایش و 10 زوج کنترل) گمارده شدند. پژوهشگر مدت 8 جلسه، آموزش‏های لازم را به گروه آزمایش ارایه داد. به‏منظور جمع‏آوری اطلاعات از پرسشنامه عملکرد خانواده (fad) استفاده گردید.جهت تجزیه و تحلیل داده‏ها علاوه بر آمار توصیفی از روش مانکوا، آنوا، آنکوا و تی مستقل نیز استفاده گردید. یافته‏ ها: نتایج آزمون لامبدای ویلکز نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکی از متغیرهای وابسته تفاوت معنی‏دار وجود دارد 969/19 f=. همچنین نتایج تحلیل آنکوا در متن مانکوا نیز نشان داد اثر آموزش برروی حل مسأله (85/0) و کنترل رفتار (68/0) می‏باشد که این اثر معنادار بود. همچنین بازآموزی سبک‏های اسنادی توانسته است آمیزش عاطفی، نقش‏ها، همراهی عاطفی و ارتباط را در زوجین بهبود بخشد. نتیجه‏ گیری: با به کارگیری بازآموزی سبک‏های اسنادی به زوجین متقاضی طلاق می‏توان عملکرد خانواده آنها را بهبود بخشید و در جهت کاهش طلاق گام برداشت.